FEDAİ BİRCAN DAN ŞİİRLER

27 Şubat 2012 Pazartesi

FEDAİ BİRCAN ŞİİRLER

  YUSUFCUK KÜŞU
Gece bir ses gelir derinden,
Damarları okşayan aralıklarla,
Uzunca çaları var ses tonunda,
İnsana irkinti verir yatağında.



Bulutlar yıldızları gizlediğinde,
Dağlar öç karanlığa çekildiğinde,
Korkunç bir karanlık çöktüğünde,
Gelir o ses derinden, derinden.


Zamanı kemiren saniyeler ilerler,
Gece insan uykuya dalar,
Gürce bir ses yakından,
Uzaklaşır ve kaybolur derinden.



Her gün aynı yerde öter,
Sanki bir şeyler ister,
Bir yaz boyu devam eder,
Bazı anlar olmaz bilmem nere gider.


Bence efsaneyi aramalıdır,
Herhalde dilekle kuş olan insandır,
Yusufçuğun bulamadığı koyundur,
Yine belki Fatma ile aramaktadır.


Fedai böyle bir masal duydu,
Masala müteakip dedi,
Yusufçuğun derdinden pay aldı,
Düşündü derinden, derinden.

FEDAİ BİRCAN





    HATIRA DEFTERİ

Bir gün oturuyordum halsizce kıvrandım ,
Kederler hüzünler basmıştı beni,
Hatıra defterini alıp şöyle bir göz attım,
Birkaç karalanmış satır bir kaç resim.



Baştan göz attım sonuna kadar,
Gördüm ki içinde neler, neler var,
Sanki yaşanmamış o günler,
İşte doldum da taşıverdim o anlar,



Kükredim sığmadı içim içime,
Gözümde yaş vurmuşum başımı bir kenara,
Tuttuğum bardak parçalamış elimi ,
Ah hatırlatmayın bana o günlerimi